Nuka begrijpt het niet

Er is iets misgegaan, maar ik weet niet zo goed wat. Ik had een buik vol lieve pupseltjes, ik voelde ze al steeds trappelen...pupseltjes van mij en mijn vriend Muka. Maar ik kreeg 2 weken geleden opeens zo'n pijn in mijn buikje, mijn pupsels wilden eruit maar het lukte niet. Toen kwam de witte jas langs...ja, ik herkende haar eerst niet hoor, want ze had heelstemaal geen witte jas aan, maar ze ging me wel bevoelen en zo. En toen moest ik met baas en haar naar het witte-jassen-huis en daar hebben ze foto's van mijn buik gemaakt en geroepen naar mijn pupsels, maar ze riepen niet terug...een echo heet dat geloof ik. En vanaf toen weet ik niks meer. Ik ben in slaap gevallen en toen ik wakker werd was mijn dikke buik er niet meer en waren mijn pupseltjes er ook niet meer. Baas liet me later wel 7 heelste mooie pupseltjes in een doosje zien, maar die deden het niet. Dat konden mijn pupseltjes toch niet zijn? Ik miste mijn pupsels eerst wel heel erg en ik had rare draadjes in mijn buik. Maar nu zijn de draadjes eruit en ik kan alweer heel hard rennen. Maar ik blijf toch af en toe aan mijn pupsels denken.

Verdrietige pootjes van Nuka

Een ballon, een ballon, een ballonnetje....

Er lag opeens een bal in de tuin. Het was geen vindbal, want ik had hem niet gevonden, hij had ons gevonden, hij was er opeens...Het was een hele gekke bal, een zweefbal. Hij kon heelste leuk door de lucht vliegen....
Toen ik mijn bal zou pakken was hij opeens geen bal meer, zo gek...poeffff....weg bal!

Nou is het heelstemaal geen bal meer maar een gek lapje...wat een rare bal was dat!