Mijn zusje Kayla!

Op een ochtend hoorden we wat gekrabbel aan de deur. Nou, wij blaffen natuurlijk. Vrouwsel was nog in het regenmakerkamertje en die kwam er van schrik uitrennen, maar ze zag niks bij de deur. En toen werd er weer gekrabbeld en vrouwsel deed de deur open....Jáááá, daar was mijn zusje Kayla! Wij gelijk keten natuurlijk en vrouwsel zag niet eens welke sam ze nou eigenstlijk binnen had gelaten. Stom hé? Kayla was heelstemaal met haar baas en de boot naar het Enge-land geweest, dus we hadden elkaar heel wat te blaffen!
We hebben de heelste dag samen gespeeld en gekeet en gerend en toen kreeg Kayla net zo'n mooie jas als wij ook alstemaal hebben om de kar te kunnen trekken. Ze wou hem gelijk aanhouden natuurlijk. Maar dat kon niet, want ze moest weer naar de boot en daar moet ze een speciale bootjas aan. Ik hoop maar dat Kayla snel weer eens komt spelen!